کشتي تايتانيک در اولين سفر دريايي اش در شب 10 آوريل سال 1912 غرق شد. در اين فاجعه 1500 نفر از سرنشينان اين کشتي جان خود را از دست دادند.
لاشه اين کشتي در سال 1985 براي اولين بار توسط تيم تحقيقاتي اقيانوس شناس معروف دکتر رابرت بالارد کشف شد و در طي بيست سال گذشته گروه هاي تحقيقاتي علمي متعددي از اين محل بازديد کرده اند و پيشرفت هاي فني امکان استفاده از انواع زيردريايي هاي تحقيقاتي و ربات هاي کنترل شوند از راه دور را براي بررسي بهتر اين محل فراهم آورده است.
نکته قابل توجه اين است که تحقيقات جديد فرضيه غرق شدن تايتانيک توسط برخورد به کوه يخ را زير سوال برده است. از بررسي بقاياي کشتي اينطور بنظر مي رسد که منطقه صدمه ديده بخاطر برخورد با يخ بقدر کافي براي غرق تايتانيک بزرگ نبوده است.
اغلب مسافران تا قبل رسيدن به ساحل و شنيدن فرضياتي مبني بر احتمال برخورد تايتانيک با کوه يخ اصلا چنين نظري در مورد غرق کشتي نداشتند و بجز عده معدودي از خدمه، بقيه از برخورد با کوه يخ که سه ساعت پيش از غرق شدن تايتانيک رخداده بود بي خبر بودند.
اما همگي انفجار مهيبي در سمت راست کشتي را بخاطر مي آورند که متعاقب آن آب با شدت وارد طبقات پاييني کشتي شده بود و منجر به غرق سريع السير کشتي گرديده بود.
تا مدتها تصور مي شد بعد از برخورد با کوه يخ آب سرد دريا وارد بخشي از کوره هاي موتورخانه گرديده و برخورد آب سرد با بدنه داغ کوره هاي ذغال سنگ باعث بروز صداي انفجاري شده که سرنشينان شنيده بودند. در حاليکه اکنون اعتقاد براين است که با بسته شدن درهاي مخازني که ديوارشان زخم برداشته بوده امکان رسيدن آب سرد به کوره ها وجود نداشته و حتي درصورت بروز انفجار در يکي از کوره هاي خيس شده، انفجار نمي توانسته کشتي را غرق کند.
يکي از کشتي هايي که پيشتر از تايتانيک در همان مسير در حال تردد بوده اند، يکساعت قبل از بروز انفجار متوجه يک شي فلزي براق در فاصله يک مايلي شده که در آب شناور و در حال حرکت بوده.
سال بعد در همين مسير يک کشتي بزرگ باري انگليسي با انفجاري ناشناخته غرق گرديد.
اما نظريه مورد بررسي در اين مورد:
بعد شکست متحدين در جنگ اول جهاني، اسنادي از ايستگاههاي زيردريايي هاي آلماني بدست آمد که ثابت مي کرد کشتي باري ايکه در سال بعد در همين مسير غرق شده قرباني حمله يک زيردريايي آلماني گرديده و انفجار مربوط به برخورد اژدر با اين کشتي بوده است. ظاهرا ناوگان زيردريايي آلمان کوچکترين مشکل اخلاقي با موضوع غرق کردن کشتي هاي غيرنظامي نداشته است و مدتها قبل از شروع رسمي جنگ اول جهاني براي صدمه زدن به انگلستان سرگرم غرق کردن کشتي هاي اين کشور بوده است.
غرق تاييد شده دهها کشتي باري و مسافربري ديگر انگليسي و آمريکايي در خلال جنگ هاي اول شاهد ديگري بر اين ادعاست.
اکنون با متزلزل شدن نظريه انفجار کوره و غرق تايتانيک بخاطر آن، احتمال برخورد اژدر با بدنه کشتي و زيردريايي بودن آن شي فلزي شناور که يکساعت پيش از انفجار در آبهاي منطقه ديده شده مطرح گرديده و تحقيقات بيشتر در اين مورد ادامه دارد.
خواهر دوقلوي تايتانيک بنام بريتانيک – که يک کشتي صليب سرخ بود و بيمارستان متحرک بشمار مي رفت - در 21 نوامبر 1916 و در گرما گرم جنگ اول جهاني توسط زيردريايي هاي آلماني در درياي مديترانه غرق گرديد.
زيردريايي آلماني شناسايي شده در اين حمله U73 است.
لازم به ذکر است که بقاياي تايتانيک در عمق دو مايلي و در کف اقيانوس اطلس قرار دارد که دو برابر عميق تر از پايين ترين عمقي است که زيردريايي هاي نظامي قادر به تحمل آن هستند. تنها تعداد معدودي از زيردريايي ها تحقيقاتي در دنيا قادر به تحمل فشار آب در اين عمق - يعني 4200 تن بر متر مربع – مي باشند و بودجه تحقيقاتي زيادي براي کاربرد و نگهداري آنها نياز است.
دماي آب در اين عمق نزديک به صفر است و نور خورشيد هرگز به اين اعماق نمي رسد.
http://tehrantonian.blogspot.com/2006_05_01_tehrantonian_archive.html#114840687284743010
